ใจลอย

1) v. be absent-minded

def.:

มีความรู้สึกเลื่อยลอยอย่างเผลอตัว

related: be dreamy, be inattentive syn.: เหม่อลอย sample:

บรรดาผู้ที่นั่งฟังเทศน์นั่งพนมมืออยู่อย่างนั้น แต่ใจลอยไปถึงไหนๆ ก็ไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจฟังเทศน์ฟังธรรมอะไร

2) adj. absent-minded

related: dreamy, inattentive, abstracted, wandering (mind)

syn.: เหม่อลอย sample:

เขาเดินเหมือนคนใจลอยออกจากบ้านเช่าตรงไปที่สะพาน